Niczego tu nie ma.

Za każdym razem gdy wchodziłam na swoją stronę internetową i widziałam napis "niczego tu nie ma", robiło mi się przykro. Przychodziło uczucie bezsilności i porażki. Tyle razy ile widziałam ten napis, chciałam od razu napisać, że nie, tu jest bardzo dużo tylko tego nie widać. 

Jest tu mnóstwo nieprzespanych nocy. Częste uczucie niepewności, że nie poradzę sobie z realizacją marzenia, które tli się już od wielu lat, od kiedy po raz pierwszy wbiłam igłę w atłasową tasiemkę. Ta droga do odkrycia odwagi, żeby wreszcie wrócić do tego co robiłam lata wstecz, była i jest za bardzo wyboista. Ale zawsze warto wstać, otrzepać kolana i próbować od nowa. 

Celowo wybrałam cytat z książki "Kocham Nowy York" Isabelle Lafleche, który widnieje jako motto na stronie. Pasuje. Bo właśnie dogoniła mnie odwaga. Biegnę teraz razem z nią. Jeśli zgubię gdzieś moją odwagę to znów na nią poczekam. Ale pasja zawsze zostanie ze mną. Teraz pora pokazać ją Światu. Moją pasją jest Tworzenie. Przez duże T, bo Tworzenie to dla mnie sacrum. Ten Świat mimo, że piękny z Natury, przepełniony jest cierpieniem. Przez Tworzenie lub otaczanie się pięknymi, niestandardowymi i kreatywnymi rzeczami, można swój Świat ozdobić pięknem, by choć na moment zamknąć się w innym, zrobionym z serca Świecie. 

Nie, "niczego tu nie ma". Tu jest WSZYSTKO.

3razy.m


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Jak ktoś to zrobił?" - pytanie sprzed 14 lat.

Obraz
Niespełna 14 lat temu, rozpoczęła się moja przygoda, podczas której wpadłam w tasiemkowy świat po kokardkę. Rozety, kotyliony, flo...mają kilka nazw, tak jak i sposoby w jaki można je zaprezentować, stworzyć.  Moją pierwszą rozetę dostałam podczas występu w konkurencji Młody Prezenter na jednej z psich wystaw. Od razu gdy ją zobaczyłam "zaświeciły mi się oczy" i zaczęłam zazdrościć umiejętności zrobienia takiej pamiątki. Byłam bardzo ciekawa jak jest wykonana, co zrobić, żeby tak wyglądała i jak jest skonstruowana. A że nie było na pierwszy rzut oka nic widać to ją...rozprułam 😏 Potem metodą prób i błędów stworzyłam własną z koślawą falbanką, ale moją. Potem powstało jeszcze kilka do których wycięłam zdjęcia, które wkleiłam w środek i zawiesiłam na ścianie jako unikatowe ramki na zdjęcia.  Po niedługim czasie jedne z moich pierwszych rozet trafiły na psią wystawę.  Tak było kiedyś. A teraz idąc za tym co sama zrobiłam, robię rozety tak, by ciekawski Nabywca lub
Read more »

Ile igieł złamałam? Dużo...

Obraz
Moim marzeniem było zawsze - podejrzewam, że jak każdego - żeby praca była pasją. Na samym początku mojej przygody nie podejrzewałam, że właśnie one (tasiemki) będą moją pracą, a zarazem pasją. W końcu miałam być weterynarzem, a potem policjantką szkolącą psy policyjne, a potem jeszcze psychologiem. Takie miałam zaplanowane życie...a teraz mam szycie. I dobrze mi z tym 😉  Powoli odkopuję stare zdjęcia, niestety nie mam zdjęć wszystkim moich starych rozet. Ale chociaż to co mam, chciałabym zaprezentować na moim blogu, który jest także nazwą mojej firmy 3razy.m. Mimo młodego wieku wiedziałam, że projektowanie, wymyślanie i Tworzenie, będzie obecne w moim życiu, nie wiedziałam tylko, że aż tak. Postanowiłam wyjść z domowego zacisza i zaprezentować się światu. Bo ileż można szyć do szuflady. Puśćmy piękno w ten Świat, niech ludzie się uśmiechnął, gdy zobaczą coś ładnego. Bo co jak co, ale muszę sama siebie pochwalić, że moje rozety są wszystkie jak do tej pory szyte ręcznie i z należytą s
Read more »